Mwashibukeni

Mwashibukeni, (goedenmorgen in Bemba)

Hier mijn 3^e blogbericht. 

Zoals je al kan lezen zijn we ons al helemaal aan in het inburgeren in de Zambiaanse leefwereld.
We leerden de afgelopen week al heel wat mensen kennen en iedereen wilt dat we hun lokale taal leren spreken. Wat natuurlijk heel moeilijk is voor ons aangezien er super veel verschillenden zijn.
Gelukkig begrijpt en spreekt ook iedereen hier ook Engels. =)

Hoe meer we naar de supermarkt gaan, hoe meer we lekkere dingen ontdekken. Zoals de ananasdranken, kokosnootkoeken, speciale frisdranken. Ook met het “koken” worden we inventief. Zoals instandnoodles koken, maïs(pap) uit blik erbij en dinner is served =D .
Al een hele verbetering voor mezelf als je weet dat ik hier de eerste week op cornflakes heb geleefd aangezien mijn buik nog aan alles moest wennen.

De eerste Zambiaanse kleedjes en lange rokken zijn inmiddels ook aangekocht, want hoe kun je je nu inburgeren als je niet mee gaat met de laatste nieuwste Zambiaanse mode? =D

Ook in de klas is het heel fijn, in het begin was het nog een beetje zoeken en mensen leren kennen, maar nu begin ik echt al vrienden te maken. Tijdens de lessen: Music Games and Dance leerden de zambiaanse kleuterleerkrachten in spé ons al enkele leuke spelletjes en liedjes in lokale talen van hier. Daarna was het onze beurt en mochten wij hun spelletjes en liedjes vanuit België aanleren. Het is echt fijn dat ze hier voor open staan, iedereen is heel oprecht en ze willen echt dingen van ons leren. Dit zorgt voor een mooie wisselwerking van kennis delen en nieuwe kennis opdoen.

Ons eerste weekend hier hebben we voor het eerst onze was gedaan. Jaja zoals de echte Zambianen: in een kom met water en zeep. Voor onze eerste keer hebben we het er goed van afgebracht. (zo moeilijk is het nu eigenlijk ook niet =) )

Zaterdagavond was er ook nog The Zambian Night op DALICE. Dit was een avond vol met traditionele dansjes en optredens door studenten, het was fijn om eens mee te maken. Natuurlijk heb ik zelf niet gedanst want anders zouden ze hier denk ik niet meer bijkomen van het lachen.

Zo ik sluit mijn 3^e blogbericht af met: Shaaleenipo twalaamonana. (Daag en ik zie je later!)