Zoeken in deze blog

zondag 15 februari 2015

Mwashibukeni

Mwashibukeni, (goedenmorgen in Bemba)

Hier mijn 3e blogbericht. 

Zoals je al kan lezen zijn we ons al helemaal aan in het inburgeren in de Zambiaanse leefwereld.
We leerden de afgelopen week al heel wat mensen kennen en iedereen wilt dat we hun lokale taal leren spreken. Wat natuurlijk heel moeilijk is voor ons aangezien er super veel verschillenden zijn.
Gelukkig begrijpt en spreekt ook iedereen hier ook Engels. =)

Hoe meer we naar de supermarkt gaan, hoe meer we lekkere dingen ontdekken. Zoals de ananasdranken, kokosnootkoeken, speciale frisdranken. Ook met het “koken” worden we inventief. Zoals instandnoodles koken, maïs(pap) uit blik erbij en dinner is served =D .
Al een hele verbetering voor mezelf als je weet dat ik hier de eerste week op cornflakes heb geleefd aangezien mijn buik nog aan alles moest wennen.

De eerste Zambiaanse kleedjes en lange rokken zijn inmiddels ook aangekocht, want hoe kun je je nu inburgeren als je niet mee gaat met de laatste nieuwste Zambiaanse mode? =D


Ook in de klas is het heel fijn, in het begin was het nog een beetje zoeken en mensen leren kennen, maar nu begin ik echt al vrienden te maken. Tijdens de lessen: Music Games and Dance leerden de zambiaanse kleuterleerkrachten in spé ons al enkele leuke spelletjes en liedjes in lokale talen van hier. Daarna was het onze beurt en mochten wij hun spelletjes en liedjes vanuit België aanleren. Het is echt fijn dat ze hier voor open staan, iedereen is heel oprecht en ze willen echt dingen van ons leren. Dit zorgt voor een mooie wisselwerking van kennis delen en nieuwe kennis opdoen.



Ons eerste weekend hier hebben we voor het eerst onze was gedaan. Jaja zoals de echte Zambianen: in een kom met water en zeep. Voor onze eerste keer hebben we het er goed van afgebracht. (zo moeilijk is het nu eigenlijk ook niet =) )

Zaterdagavond was er ook nog The Zambian Night op DALICE. Dit was een avond vol met traditionele dansjes en optredens door studenten, het was fijn om eens mee te maken. Natuurlijk heb ik zelf niet gedanst want anders zouden ze hier denk ik niet meer bijkomen van het lachen.

Zo ik sluit mijn 3e blogbericht af met: Shaaleenipo twalaamonana. (Daag en ik zie je later!)


Aangekomen en gesetteld!

Hallo iedereen,

Het heeft heel wat geduurd maar hier is eindelijk mijn 2e blogbericht.
Om jullie even op de hoogte te houden, hier een korte update:
We hebben reeds 2 nachten verbleven in een backpackers hostel in Lusaka, waar we landen na een 13 uur durende vlucht.  Veerle van VVOB stond ons op te wachten en heeft ons veilig naar een warm (zeer warm) bed begeleid. De 2 dagen dat we in Lusaka waren heeft Veerle ons geholpen om enkele praktische zaken te regelen. Wat heel fijn was, want als net gelande muzunga (=blanke) was het voor ons een heus doolhof hier in Zambia.

Nu zijn we al enkele dagen in Livingstone op het David Livingstone College of Education.
We hebben de school en de studenten al een beetje leren kennen alsook de Zambiaanse Cultuur.
Op het college verblijven we in een huisje samen met 3 andere Zambiaanse meisjes.
Hier wordt van ons verwacht dat we elke ochtend om 07:10u naar de kerk gaan tot 08:00u en vervolgens les volgen tot 12:30u. De lessen zijn hier opgesplitst in voormiddag of namiddag. Je moet dus geen hele dagen naar school. Wat echt wel fijn is met dit warme weer! =D


Elke dag blijf ik nog steeds nieuwe dingen ontdekken. =) Als je bijvoorbeeld aan een Zambiaan vraagt of ze mee wilt komen als je pizza gaat eten is het dus de bedoeling dat jij alles betaald. Gelukkig wisten we dit voor dat we een 6-gangenmenu probeerden en was het enkel een pizza en een drankje.

Ook heb ik voor de eerste keer Nshima geprobeerd, dit is een traditioneel gerecht dat de Zambianen elke dag eten, net zoals wij aardappelen eten. Als je geen idee hebt hoe het eruit ziet kan je het vergelijken met een dikke witte maïspap. Je moet dit in je handen nemen, er een bolletje van maken en dan soppen in de saus. Ze eten dit samen met verschillende groenten en vlees of vis. Eerlijk gezegd was dit echt niet slecht, heel zwaar maar best wel lekker. Al zou ik het niet zoals de Zambianen op deze College 2 keer per dag kunnen eten. Ik verkies nog steeds de lekkere Belgische frietjes. =)

Dus niet alleen het eten is aanpassen maar zeker ook de temperatuur. Ik zou niet weten hoe warm het precies is, maar als het zooo warm is in België ben ik er zeker van dat iedereen gewoon zou binnen blijven. =D Om dan te weten dat mannen hier lange broeken en hemden met lange mouwen moeten dragen en vrouwen lange rokken en blouses dat de schouders bedekken moeten dragen zit een mooi kleurtje er dus niet in.

Verder hebben we ook al de eerste, tweede en jawel derde stroomonderbreking meegemaakt. Dit was veroorzaakt door een groot onweer. En wanneer de elektriciteit wegvalt valt dus ook het water weg. Wat een paniek in het begin, want geen water is dus ook geen toilet doorspoelen! Nu zijn we echter voorzien van veel extra waterkannen die klaarstaan voor wanneer de nutsvoorzieningen het nog eens laten afweten.

Onze verdere planning zal zijn:
- 2 weken les volgen op het David Livingstone College of Education (DALICE) met de 2e jaars Early Childhood.
- 3 weken stage lopen in de kleuterschool van het DALICE.
- 3 weken stage lopen in een community préschool.
- 4 weken helpen in het weeshuis S.O.S


Er staat dus nog veel gepland! 

Ik probeer om jullie snel terug op de hoogte te brengen van alle nieuwe dingen die ik hier ontdek!
PS: draakje blijft de eerste 2 weken in het huisje rusten terwijl ik mee les volg, ik denk dat hij nog wat moet wennen aan de warmte ;).

Warme groetjes!

maandag 2 februari 2015

Klaar voor vertrek? Start!

Onder het motto: "Beter laat dan nooit." zijn mijn koffers eindelijk ingepakt en heb ik na veel wikken en wegen (letterlijk wegen) eindelijk besloten wat ik wel, niet en misschien zal nodig hebben.

Morgenvroeg vertrek ik richting Schiphol, om daar een 13uur durende vlucht te nemen richting Lusaka -Zambia.

Gelukkig reis ik niet alleen, mijn trouwe compagnon Draakje zal gedurende 3 maanden mijn gezelschap zijn op dit fantastische avontuur. Mijn fototoestel zal ik dan ook altijd in de buurt hebben wanneer Draakje nieuwe dingen ontdekt in Zambia. Hij is trouwens net zoals ik ook helemaal gek op kleutertjes. Daarom heeft hij besloten om zoveel mogelijk nieuwe ervaringen op te doen en deze vast te leggen op foto zodat hij eens terug in België alle kleutertjes kan gaan vertellen over zijn avonturen.


Ja, Draakje houdt vooral van reizen en mijn doel is om de kwaliteit van het kleuteronderwijs in Zambia te verbeteren en low-cost materiaal te ontwerpen. (Natuurlijk ga ik nog veel meer doen maar als ik dit nu allemaal al vertel zullen jullie mijn volgende berichten waarschijnlijk niet meer lezen ;). )
Een perfecte verdeling van de taken dus.

Ik denk dat wij nu wel nog wat nachtrust kunnen gebruiken dus ik laat jullie nu in spanning wachten op mijn volgende en eerste blog-bericht vanuit Zambia!

Slaapzacht en tot snel!
Draakje & Shirley